เอาตามที่ผู้เฒ่าผู้แก่เพิ่นว่าดี
เอาผู้มั่งผู้มี บ่พาลำบาก
ให้ลืมคนพาทุกข์พายาก
ที่มันฝาก ความหวังอีหยังไว้บ่ได้
บ่ได้มีตำแหน่งเป็นเจ้าเป็นนาย
บ่ได้มีแนวโก้อวดอ้างไทยบ้าน
ให้เขาออนซอน
บ่สมนาง
ข่อยบ่มีความสามารถ
ไปหาสินสอดมาแแต่ง
ลูกสาวผู้งามโก้
บ่มีแหวน ไปสวมก้อย
บ่มีบั้งให้คุณแม่เฒ่าว่าดี
ข่อยมีแต่ฮัก เอาไปซื้อบ่ได้ฮอดขี้
คือสิบ่สมลูกสาวแม่ดอกตี้
บักกระจอกคนนี้
บุญบ่พอได้เป็นลูกเขย
บ่ได้มีตำแหน่งเป็นเจ้าเป็นนาย
บ่ได้มีแนวโก้อวดอ้างไทยบ้าน
ให้เขาออนซอน
บ่สมนาง
ข่อยบ่มีความสามารถ
ไปหาสินสอดมาแแต่ง
ลูกสาวผู้งามโก้
บ่มีแหวน ไปสวมก้อย
บ่มีบั้งให้คุณแม่เฒ่าว่าดี
ข่อยมีแต่ฮัก เอาไปซื้อบ่ได้ฮอดขี้
คือสิบ่สมลูกสาวแม่ดอกตี้
บักกระจอกคนนี้
ข่อยบ่มีความสามารถ
ไปหาสินสอดมาแแต่ง
ลูกสาวผู้งามโก้
บ่มีแหวน ไปสวมก้อย
บ่มีบั้งให้คุณแม่เฒ่าว่าดี
ข่อยมีแต่ฮัก เอาไปซื้อบ่ได้ฮอดขี้
คือสิบ่สมลูกสาวแม่ดอกตี้
บักกระจอกคนนี้
บุญบ่พอได้เป็นลูกเขย